Φασουλήδες του Λόρκα...
Στην τελική φάση προετοιμασίας για την έναρξη των παραστάσεων του θεατρικού έργου «Οι Φασουλήδες του Κατσιπόρα» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα εισέρχεται η παιδική σκηνή της Διεύθυνσης Πολιτισμού του Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π-ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Δήμου Βόλου. Το έργο παρουσιάζεται σε μετάφραση της Ιουλίας Ιατρίδη και σκηνοθεσία του Δημήτρη Δακτυλά αναπληρωτή καλλιτεχνικού διευθυντή ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.
Μια «κωμικοτραγωδία» την χαρακτηρίζει ο ίδιος ο δημιουργός της. Πρόκειται για ένα έργο με καθαρές επιρροές από την ιταλική Commedia dell’ arte, που γράφτηκε το 1931 για κουκλοθέατρο όπου και πρωτοπαρουσιάστηκε. Το θέατρο των φασουλήδων το έφτιαξε σε νεαρή ηλικία μόνος του ο Λόρκα κατασκευάζοντας ανδρείκελα από χαρτόνι διασκεδάζοντας με αυτά κάθε είδους κοινό, από τα πανεπιστήμια και τα ιδρύματα μέχρι τις λαϊκές γειτονιές και το θέατρο.
Το γνωστό μοτίβο της ερωτευμένης κοπέλας που αναγκάζεται να παντρευτεί έναν πλούσιο άντρα, δίνεται με ειρωνεία αλλά συγχρόνως και τρυφερότητα. Ο τρομερός σύζυγος, παίρνει μέσα στην κωμικότητά του τις τραγικές διαστάσεις του ανθρώπου που ο πλούτος δεν θα του φέρει την ευτυχία, όσο κι αν μπορεί να την αγοράσει. Στο τέλος του έργου, θα σκάσει κυριολεκτικά από το κακό του, νικημένος από τη δύναμη της αγάπης.
Οι περιπέτειες της Δόνιας Ροζίτας και του Κοκολίκου που παλεύουν με όλες τους τις δυνάμεις ενάντια στο μοχθηρό Δον Κριστομπίτα, ως μια συνέχεια της αιώνιας διαμάχης ανάμεσα στο καλό και το κακό, σαν μια ζωγραφιά πάνω στον μοναδικό καμβά της Ανδαλουσίας και διανθισμένες με υπέροχη μουσική και τραγούδια, συνθέτουν μια πραγματικά πολύ χαρούμενη και ευφάνταστη παράσταση, όχι μόνο για μικρούς, αλλά και για μεγάλους.
Στην παράσταση συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Μάρθα Παπαθανασίου, Ειρήνη Κουτρουμάνου, Αποστόλης Τσιρώνης, Γιάννης Κολόι, Σταμάτης Παγασαίος, Κώστας Τσιάκας, Λήδα Τουλουμάκου, Τόμμυ Παπανικολάου, Χριστόφορος Μακατσώρης και Στέργιος Μπαρές. Συνεργάζονται οι Νίκος Ασδρακέλας και Ανδρέας Μιμαίος (μουσική), Νικολέτα Καίση (Σκηνικά- Κοστούμια), Άντζελα Καλαντζή (Χορογραφίες).
Σύμφωνα με τον προγραμματισμό η παράσταση αναμένεται να ξεκινήσει στα τέλη Φεβρουαρίου ενώ θα διαρκέσει μέχρι το Μάιο του τρέχοντος έτους.
Σχόλια του Λόρκα
«Το θέατρο είναι Τέχνη πάνω απ’ όλα. Τέχνη ευγενέστατη. Και εσείς αγαπητοί ηθοποιοί, καλλιτέχνες πάνω απ’ όλα» υπογράμμισε μεταξύ άλλων ο Φεντερίκο Γκαρθία-Λόρκα, επισημαίνοντας παράλληλα ότι «ένα θέατρο ευαίσθητο και καλά προσανατολισμένο σε όλα τα είδη του, μπορεί να αλλάξει, μέσα σε λίγα χρόνια την ευαισθησία του λαού. Ένα θέατρο εξαρθρωμένο, που αντί να έχει φτερά φοράει τσόκαρα, μπορεί να εξαχρειώσει και να αποκοιμίσει ένα ολόκληρο έθνος. Το θέατρο είναι ένα σχολείο θρήνου και γέλιου μ’ ένα βήμα ελεύθερο…Ένας λαός που δεν βοηθάει και δεν υποστηρίζει το θέατρο του, αν δεν είναι νεκρός, είναι ετοιμοθάνατος».
Ο ίδιος είπε επίσης ότι : «Θέατρο είναι η ποίηση που βγαίνει από το βιβλίο και γίνεται κάτι το ανθρώπινο. Και τότε μιλάει, φωνάζει, κλαίει και απελπίζεται.
Το θέατρο απαιτεί από τα πρόσωπα που βγαίνουν στη σκηνή να έχουν «ένδυμα ποιητικό» και ταυτόχρονα ν’ αφήσουν να φαίνονται τα κόκαλά τους, το αίμα τους. Πρέπει να είναι τόσο ανθρώπινα, τόσο φριχτά τραγικά, προσκολλημένα στη ζωή και στο φως της μέρας με τόση δύναμη που να αποκαλύπτουν τις προδοσίες τους, να αναμετρούν τα βάσανά τους και να αναβλύζει από τα χείλη τους όλη η λεβάντα που έχουν τα γεμάτα αγάπη ή αηδία λόγια τους. Αυτό που δεν μπορεί να συνεχιστεί είναι η επιβίωση θέατρο- προσώπων που φτάνουν στη σκηνή στηριγμένα στα χέρια των δημιουργών τους. Πρόσωπα κούφια, ολότελα άδεια, μέσα απ’ το ύφασμα του γιλέκου τους δεν μπορείς να δεις παρά ένα σταματημένο ρολόι, ένα ψεύτικο κόκαλο ή ακαθαρσίες γάτας όπως στις παλιές σοφίτες. Το πιο θλιβερό πράγμα, είναι να γράφεις για την πλατεία…». Ο Λόρκα παραμένει, εκτός από τεράστια προσωπικότητα του πνεύματος και της τέχνης, σύμβολο του αγώνα των λαών κατά της τυραννίας.
«Εγώ ποτέ δεν θα γίνω πολιτικός. Είμαι επαναστάτης, γιατί δεν υπάρχει αληθινός ποιητής που να μην είναι επαναστάτης» είπε χαρακτηριστικά.
Στην τελική φάση προετοιμασίας για την έναρξη των παραστάσεων του θεατρικού έργου «Οι Φασουλήδες του Κατσιπόρα» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα εισέρχεται η παιδική σκηνή της Διεύθυνσης Πολιτισμού του Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π-ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Δήμου Βόλου. Το έργο παρουσιάζεται σε μετάφραση της Ιουλίας Ιατρίδη και σκηνοθεσία του Δημήτρη Δακτυλά αναπληρωτή καλλιτεχνικού διευθυντή ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.
Μια «κωμικοτραγωδία» την χαρακτηρίζει ο ίδιος ο δημιουργός της. Πρόκειται για ένα έργο με καθαρές επιρροές από την ιταλική Commedia dell’ arte, που γράφτηκε το 1931 για κουκλοθέατρο όπου και πρωτοπαρουσιάστηκε. Το θέατρο των φασουλήδων το έφτιαξε σε νεαρή ηλικία μόνος του ο Λόρκα κατασκευάζοντας ανδρείκελα από χαρτόνι διασκεδάζοντας με αυτά κάθε είδους κοινό, από τα πανεπιστήμια και τα ιδρύματα μέχρι τις λαϊκές γειτονιές και το θέατρο.
Το γνωστό μοτίβο της ερωτευμένης κοπέλας που αναγκάζεται να παντρευτεί έναν πλούσιο άντρα, δίνεται με ειρωνεία αλλά συγχρόνως και τρυφερότητα. Ο τρομερός σύζυγος, παίρνει μέσα στην κωμικότητά του τις τραγικές διαστάσεις του ανθρώπου που ο πλούτος δεν θα του φέρει την ευτυχία, όσο κι αν μπορεί να την αγοράσει. Στο τέλος του έργου, θα σκάσει κυριολεκτικά από το κακό του, νικημένος από τη δύναμη της αγάπης.
Οι περιπέτειες της Δόνιας Ροζίτας και του Κοκολίκου που παλεύουν με όλες τους τις δυνάμεις ενάντια στο μοχθηρό Δον Κριστομπίτα, ως μια συνέχεια της αιώνιας διαμάχης ανάμεσα στο καλό και το κακό, σαν μια ζωγραφιά πάνω στον μοναδικό καμβά της Ανδαλουσίας και διανθισμένες με υπέροχη μουσική και τραγούδια, συνθέτουν μια πραγματικά πολύ χαρούμενη και ευφάνταστη παράσταση, όχι μόνο για μικρούς, αλλά και για μεγάλους.
Στην παράσταση συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Μάρθα Παπαθανασίου, Ειρήνη Κουτρουμάνου, Αποστόλης Τσιρώνης, Γιάννης Κολόι, Σταμάτης Παγασαίος, Κώστας Τσιάκας, Λήδα Τουλουμάκου, Τόμμυ Παπανικολάου, Χριστόφορος Μακατσώρης και Στέργιος Μπαρές. Συνεργάζονται οι Νίκος Ασδρακέλας και Ανδρέας Μιμαίος (μουσική), Νικολέτα Καίση (Σκηνικά- Κοστούμια), Άντζελα Καλαντζή (Χορογραφίες).
Σύμφωνα με τον προγραμματισμό η παράσταση αναμένεται να ξεκινήσει στα τέλη Φεβρουαρίου ενώ θα διαρκέσει μέχρι το Μάιο του τρέχοντος έτους.
Σχόλια του Λόρκα
«Το θέατρο είναι Τέχνη πάνω απ’ όλα. Τέχνη ευγενέστατη. Και εσείς αγαπητοί ηθοποιοί, καλλιτέχνες πάνω απ’ όλα» υπογράμμισε μεταξύ άλλων ο Φεντερίκο Γκαρθία-Λόρκα, επισημαίνοντας παράλληλα ότι «ένα θέατρο ευαίσθητο και καλά προσανατολισμένο σε όλα τα είδη του, μπορεί να αλλάξει, μέσα σε λίγα χρόνια την ευαισθησία του λαού. Ένα θέατρο εξαρθρωμένο, που αντί να έχει φτερά φοράει τσόκαρα, μπορεί να εξαχρειώσει και να αποκοιμίσει ένα ολόκληρο έθνος. Το θέατρο είναι ένα σχολείο θρήνου και γέλιου μ’ ένα βήμα ελεύθερο…Ένας λαός που δεν βοηθάει και δεν υποστηρίζει το θέατρο του, αν δεν είναι νεκρός, είναι ετοιμοθάνατος».
Ο ίδιος είπε επίσης ότι : «Θέατρο είναι η ποίηση που βγαίνει από το βιβλίο και γίνεται κάτι το ανθρώπινο. Και τότε μιλάει, φωνάζει, κλαίει και απελπίζεται.
Το θέατρο απαιτεί από τα πρόσωπα που βγαίνουν στη σκηνή να έχουν «ένδυμα ποιητικό» και ταυτόχρονα ν’ αφήσουν να φαίνονται τα κόκαλά τους, το αίμα τους. Πρέπει να είναι τόσο ανθρώπινα, τόσο φριχτά τραγικά, προσκολλημένα στη ζωή και στο φως της μέρας με τόση δύναμη που να αποκαλύπτουν τις προδοσίες τους, να αναμετρούν τα βάσανά τους και να αναβλύζει από τα χείλη τους όλη η λεβάντα που έχουν τα γεμάτα αγάπη ή αηδία λόγια τους. Αυτό που δεν μπορεί να συνεχιστεί είναι η επιβίωση θέατρο- προσώπων που φτάνουν στη σκηνή στηριγμένα στα χέρια των δημιουργών τους. Πρόσωπα κούφια, ολότελα άδεια, μέσα απ’ το ύφασμα του γιλέκου τους δεν μπορείς να δεις παρά ένα σταματημένο ρολόι, ένα ψεύτικο κόκαλο ή ακαθαρσίες γάτας όπως στις παλιές σοφίτες. Το πιο θλιβερό πράγμα, είναι να γράφεις για την πλατεία…». Ο Λόρκα παραμένει, εκτός από τεράστια προσωπικότητα του πνεύματος και της τέχνης, σύμβολο του αγώνα των λαών κατά της τυραννίας.
«Εγώ ποτέ δεν θα γίνω πολιτικός. Είμαι επαναστάτης, γιατί δεν υπάρχει αληθινός ποιητής που να μην είναι επαναστάτης» είπε χαρακτηριστικά.
