Χορεύοντας την... ανυπακοή
Η παράσταση «Ολα καλά» του Αλέν Μπυφάρ παρουσιάζεται στο Φεστιβάλ Αθηνών
Ενα κάλεσμα στην ανυπακοή, ένα ειρωνικό σχόλιο στην στρατιωτικού τύπου πειθαρχία, όπου αυτή επιβάλλεται, είναι η παράσταση του γάλλου χορογράφου Αλέν Μπιφάρ «Ολα καλά» ("Tout va bien") που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών στις 29 και 30 Ιουνίου (Πειραιώς 260, Κτίριο Η'). Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο φεστιβάλ Χορού του Μονπελιέ 2010 και προκάλεσε αίσθηση με τον έντονο, σκοτεινό και "ανορθόδοξο" χαρακτήρα που αποπνέει σε συνδυασμό με την διεισδυτική εικαστική και κινηματογραφική ματιά την οποία ο Μπιφάρ διαθέτει.
Η βία, η καταστολή, οι διακρίσεις, η εκπαίδευση είναι μερικά, μόνο, απ΄όσα μπαίνουν στο μικροσκόπιο του Μπιφάρ και μεταφέρονται στην σκηνή μέσα από έναν κώδικα με παραπομπές στον στρατό, σαδομαζοχιστικές κινήσεις, παύσεις και μελωδίες από ακορντεόν. Στην παράσταση, οι οκτώ ερμηνευτές του Μπιφάρ φορούν στρατιωτικές στολές και υπερμεγέθη καπέλα, κρατούν όπλα και βηματίζουν στρατιωτικά, τραγουδούν και χορεύουν υπό τους ήχους εμβατηρίων. Με στοιχεία «δανεισμένα» από το καμπαρέ αλλά και από τον κινηματογράφο, η παράσταση δίνει το δικό της στίγμα στην κριτική της σύγχρονης κοινωνίας που από τη μία μας κάνει δουλοπρεπείς και από την άλλη καταπιεστικούς.
Η παράσταση «Ολα καλά» του Αλέν Μπυφάρ παρουσιάζεται στο Φεστιβάλ Αθηνών
Ενα κάλεσμα στην ανυπακοή, ένα ειρωνικό σχόλιο στην στρατιωτικού τύπου πειθαρχία, όπου αυτή επιβάλλεται, είναι η παράσταση του γάλλου χορογράφου Αλέν Μπιφάρ «Ολα καλά» ("Tout va bien") που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών στις 29 και 30 Ιουνίου (Πειραιώς 260, Κτίριο Η'). Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο φεστιβάλ Χορού του Μονπελιέ 2010 και προκάλεσε αίσθηση με τον έντονο, σκοτεινό και "ανορθόδοξο" χαρακτήρα που αποπνέει σε συνδυασμό με την διεισδυτική εικαστική και κινηματογραφική ματιά την οποία ο Μπιφάρ διαθέτει.
Η βία, η καταστολή, οι διακρίσεις, η εκπαίδευση είναι μερικά, μόνο, απ΄όσα μπαίνουν στο μικροσκόπιο του Μπιφάρ και μεταφέρονται στην σκηνή μέσα από έναν κώδικα με παραπομπές στον στρατό, σαδομαζοχιστικές κινήσεις, παύσεις και μελωδίες από ακορντεόν. Στην παράσταση, οι οκτώ ερμηνευτές του Μπιφάρ φορούν στρατιωτικές στολές και υπερμεγέθη καπέλα, κρατούν όπλα και βηματίζουν στρατιωτικά, τραγουδούν και χορεύουν υπό τους ήχους εμβατηρίων. Με στοιχεία «δανεισμένα» από το καμπαρέ αλλά και από τον κινηματογράφο, η παράσταση δίνει το δικό της στίγμα στην κριτική της σύγχρονης κοινωνίας που από τη μία μας κάνει δουλοπρεπείς και από την άλλη καταπιεστικούς.
